Quarantine

Feels like a quarantine, a monk and isolated myself for 4 days. Patuloy ang ulan, ayaw tumila. Buong araw hanggang magdamag. "Nepnep"(ilocano word) pag ganitong tag ulan. Nagsawa ako sa lugaw, arroz caldo at champorado. Masarap punan ang sikmura ng maiinit na sabaw. At ng exotic food "Palaka". Hahaha, ang sarap nito parang chicken lang.

Tinext ko si mareng Abi para mag joy ride, lilibutin namin ang mga end of the road. Eto na ang nakaugalian namin pag wala kaming magawa. Ang sarap ng feeling dito sa probinsiya, ang lawak ng kalupaan para sa mga iskwater. Hahaha.

Na try kong mag rent ng haus sa Mandaluyong, parang semi iskwater at hindi ko siya matake. Isang buwan lang akechi at escapo agad...

Ang dumi...
Ang ingay...
Mga tambay na nag totong its, inuman at tsismisan...
Mga nagbabasagan ng mukha...
Pinaka CR yung tapat ng bahay...

May nakilala akechi sa apartment sa Mandaluyong, taga Visayas siya. Ang ulam sa umaga RC cola at bbq tapos gabi na lang siya susunod kakain sa tapsilogan. Lumuwas daw siya para maghanap ng trabaho... Ganito na ba talaga kahirap ang 'Pinas.. Hay..

Sinama ko rin ang ex jowa ko dito sa La Union, ang comment " Ang lawak ng kalupaan para sa iskwater" Tumawa lang akechi kasi marami talagang naghihirap...

Tingin

... Bigla akong nahimatay sa gitna ng kalye ng tanghaling tapat. Ang pawis ko ay tumatagiktik paibaba sa aking dibdib. Ang init ng araw. Bigla akong tumayo at hinagilap ang aking dalang tubig sa backpack ko. Habang umiinom, napansin kong walang katao tao sa paligid.


Patuloy akong naglakad, at may biglang sumitsit sa akin.. "Pre, saan ba lakad mo?" Sabi ng lalaking nakahubad pang itaas at naka maong shorts lang. Ang pecs, abs at gluteus nakakabogli, at ako ay nagtaka. Hindi ko siya kilala. At pasimple kong sinabi, " Pauwi nako."

Sinabayan niya ako sa paglakad, binilisan ko naman at hinahabol niya ako... Sinulyapan ko sa likod at nagtama ang aming mga mata. Pakshet. Ang gwapo ng mamang ito. Unti unti siyang lumapit, at nilapat niya ang kanyang kamay sa aking tagiliran, magtatama na ang aming mga labi at sinabing "Holdap to!".


Sumigaw ako at bigla niya akong hinalikan at kinalmot... ARAY! at biglang akong napabalikwas at nagising dahil sa kalmot ng alaga kong pusa. Uhaw na pala ito at gustong kumain. Kaya pala hinahalik halikan nako Pakshet sayang ang panaginip ko. Ang sarap kasi matulong ngayong araw na ito, salamat kay Bagyong Falcon... Hahaha..

Tonkanese cat

Eye Candy

Tuwing titingin ako sa mirror na hubo, an eye sore, SH*T. Tumataba na akechi at hindi ko na mapigilian ang pagdagdag ng timbang. Ang daling magpataba pero ang hirap magpapayat. Napabayaan ko na ang katawang lupa ko. Huhuhu. Ang weight ko ngayon is 181 lbs. I want to loose weight at least 31 lbs to maintain my previous weight of 150 lbs.

Pag nag rarampa kami ni mareng Virgz, ang nakakasalubong ko ay mga adik sa gym. Sinasadya ba ng pagkakataon o kaya marami na talagang conscious sa kanilang katawan. Nakakawala ng self-esteem. Totoo pala ito. I never thought I am step closer sa Biggest Looser. Nagplano kami ni mare na mag jog ngayong gabi, pero ayaw tumila ng ulan kaya next time na ulit.  

Pag magkakasama kami ng mga bekbek ( Abigail, jowa, Virgz and ako), One Big Happy Family. Hahaha. It is about time to change my lifestyle. Andaming naatake na bata ngayon, ayoko pang mategi. Hindi pa ako nakaapak sa Jerusalem, Petra, Rome, Paris, Machu Pichu at Dubai. Nyaks. 

Promise ko sa sarili ko, before it will end this year, lean, toned and 150 lbs.. Fingers crossed! 

Go See

Ayaw paawat ang bagyong Egay, lihis ng lihis, eh di sana nadiligan na ang garden ko... Gusto ko ng bagyo, hahaha! At para na rin saking mahal kasi farmer siya. Kelangan nila ng enough waterlou.

Yes, it' about time to go see. Apat na araw akong nagmomongha dito sa house dahil sa ulan, kaya tinext ko jowa kechi na magkita kami at magdine lang diyan sa tabi tabi. 4 years na kaming nagrarambolan sa hirap at ginhawa. 

Ang layo namin sa isa't isa, La Union ako at siya naman sa Ilocos. Texting lang ang means of communication namin to set our date at least 3 times a week. Sa hilig kong magbrowse sa net, may father's day seat sale ang Zest Air (http://www.zestair.com.ph/). Mamimili na lang ako kung saan kami pupunta somewhere down under. Magpapa book nako ng biglang siyang naging undecided na naman. 

Me: Sa Cebu

BF: Cge book mo na

Me: Sa Boracay na lang kasi hindi pa tayo nakakarating doon

BF: Ayaw ko doon, hindi na summer

Me: Cge, sa Davao na lang pero pricey

BF: Ay pricey pala, wag jan

Me: Sa Puerto Princesa

BF: Ang layo

Me: Sa Cebu na lang

BF: Ay wag muna, ayoko kasi takot ako sa airplane

Me: Tampo Mode

Simpleng harutan sa text pero nakakaumay, ayoko sa mga taong undecided pero mahal ko naman siya.. ahahay.. Parang si Bagyong Egay, lihis ng lihis, hindi naman tinutumbok ang kalupaan...

Window

Nagphoto hopping ulit akechi sa isang site , etechi ang na grab ko...

First thing that pops in my mind is align-align(kiddie song) tapos ang ganda naman ng pagkamoreno nila. hihihi.. then napaisip ulit ako, ano kaya to???  Think!

I remembered my Bible 3 during college days about Johari window. Eto siguro yung naiukit sa aking isipan hanggang ngayon kasi dito mo malalaman ang totoo mong sarili. Self-actualization or awareness.

Things I know about me and things others know - well, isa akong haliparot na bakla hahaha. at alam ng tatay ko!
Things others know, things I do not know - cguro mannerisms, o plastik ka lang talaga na ayaw mong sabihin! (joke)
Things I know, things others do not know - malupit na secret eto.. maraming akong sexcapades secrets o yung ikakamatay mo kung nalaman nila na maitim pala ang singit mo or ikakabaliw mo kung na broadcast ka na isa ka talagang eng eng... hahaha!
Things I do not know, things others do not know... ang pakikipagsapalaran sa buhay on how to handle things...

Sa mga curious sa kanilang seksuwalidad, aminin mo na lang na kapwa mo, mahal mo! Naiirita ako sa mga bi curious, nag iinarte lang at gustong mabansagan ng ganito...

That's Life

Ang buhay ay balanse lamang sa simpleng analohiya:

May mayaman kasi may mahirap. Some have some, some have most...
May maganda kasi may pangit. Beauty without grace is the hook without the bait- R.W. Emerson
May matataas kasi may maliliit. Be faithful in small things because it is in them that your strength lies- Mother Theresa
May makakapal ang mukha kasi may mahiyain. Silent water runs deep..
May malakas kasi my mahina. The weak can never forgive. Forgiveness is the attribute of being strong- by Ghandi
May demonyo kasi my anghel. Some people are alive because it is illegal to shoot them...
May namamatay kasi may nabubuhay. Everything that gets born dies. 

" You only live once, make the most of it and be the best"

My Darlings

It's difficult to overthrow your job because of desperate moments. My regrets are entertaining again in my brain. Why o why??? Baliw lang! hahaha..

Ang kachikahan ko dito sa amin ay isang malanding biyuda at yung childhood friend ko na bading na very loud.

Kahit saan kami napupunta, maingay kami sa bus, streets. Parang wala ng bukas sa kakatawa...

Si Abigail. Malandi ito, ang babaeng walang pahinga! Go lang ng go. Siya yung tipong makakapitan mo kung may ipapagawa kang importante, siya ang front runner sa lahat ng transaksiyon( mapa driver man, or tindera) at may binanabalak kaming business (cross fingers sana mag materialize). May anak siyang binata, 21 anyos at gwapo. Kung hindi lang niya nanay, eeksenahan ko to (joke) Hindi ako malandi.  Gusto niyang mag overnight ako sa bahay nila, magkakatabi raw kaming tatlo.. ahahahay... Ayoko, ayokong majumbag. Hahahaha

Si Virgz. Siya na! Siyang siya na ang make up srtist dito sa amin. Pwedeng ihilera kay Juan Sarte. He's loud and vibrant as always. Marami na rin siyang clients na elites, mga pang Binibini at marami pang iba. Kung up north ang biyahe, i will just text him and walang kiyeme na sasabay para lang kumain ng empanada. Sinasama na rin niya ako kung my Miss Gay sa baryo but now hindi na kasi, ayoko na magpuyat.

Kung alam ko lng mag make up.. Hay.. Eto ang gusto kong trabaho ever since but my pudra do not want me to be. Istrikto, nakakhiya daw. Eh di sana may barber shop nako.. Hahahaha.

Baklang Yayo

You read it right, my keyboard is right and I am Baklang Yayo dito sa bahay. Caregiver ang trabaho ko sa grandmudra at pudra! Keri lang naman ang trabaho but napapagod din ang katawang lupa koh. Nakatembang lang naman ang internet dito sa housing, kaya I am starting to blog. Ang sarap mag blog hopping before bedtime, etey na ang aking sleeping pills... Pampaalis stress, loneliness and kung anik anik pang depress depressan mode.. Hahaha. (Naloloka ako).

This is my decision to manage ang mga pirak at maging yayo. Ako ay isang huwarang NARS dati sa Makati Med. Nagbareback lang akech ditey sa probinsya kasi wala silang katulungan.. I chose, I decide and for the greater good of my kapamilya. Kemeng wala ng Florence Nightingale hahaha!. I am now 30 years old and my jowa din dito sa Ilocos.

Akechi ang butihing 'ER'... Ano ba itech???? 

LabandERa

HardinERa

HelpER.. ano daw hahahaha!

Namimiss ko na rin ang urbanidad

The lights, restos, skylines, gwapitos na babading, etc..

But dito sa Ilocos, fresh lahat Pati MEHN Hahahaha..

It is my time to retire to bed, kukuwento ako ng much much adventure ko dito sa probinsiya in the next few days...